'Luister,heb je ooit het idee gehad dat je me wilde vermoorden?' vroeg ze. 'Jou?' 'Ja.'
'Waarom vraag je me dat?' Ze wreef zich met de toppen van haar vingers over haar oogleden. De sigaret was nog in haar mond.
'Zomaar'. 'Nou dat heb ik niet, hoor,' zei ik. 'Echt waar?' 'Echt waar. Waarom zou ik jou moeten vermoorden?'
'Tsja.' Ze liet even het hoofd hangen,alsof het haar moeite kostte te antwoorden.'Ik dacht alleen opeens dat het helemaal zo'n slecht idee niet zou zijn als iemand me vermoordde. Terwijl ik lekker lag te slapen.' 'Nou een moordenaarstype ben ik niet.'
'Nee?' 'Dat neem ik tenminste aan.' Lachend doofde ze haar sigaret in de asbak,dronk de rest van haar thee in één teug op.en stak weer een nieuwe sigaret op.'Ik blijf leven tot ik vijfentwintig ben,' zei ze. 'Dan ga ik dood.'
Ze stierf in 1978,zesentwintig jaar oud.
Haruki Murakami- De Jacht Op Het Verloren Schaap (blz 17.)
