Marte Jacobs is het mysterieuze en ongrijpbare meisje om wie het verhaal draait in de zwart-romantische nieuwe roman van Tim Krabbé. Wederom een prachtboek van Tim Krabbé al ben ik niet objectief omdat hij mijn favoriete Nederlandse schrijver is en ik vindt dat hij behoorlijk ondergewaardeerd wordt. Hij beschrijft net als (bijvoorbeeld Salinger) de 'nostalgische en melancholieke doodse dingen' in zijn verhalen altijd zo mooi,in dit verhaal zijn dat o.a :een oranje bonnetje waar Amstel 100 op staat, de bolhoedjes van de muzikanten,een witte bloem en het lichtgroene jurkje van Marte. Enigste minpuntje is dat het boek maar 166 bladzijden dik is. Hadden er van mij minimaal 332 mogen zijn.
UPDATE:Het leuke voor mij van dit stukje is dat Tim Krabbé dit bij de recensies van dit boek op zijn eigen site plaatste.
